Chaos

Het is duidelijk te merken dat de verhuizing steeds dichterbij komt. Vandaag is van het deel van de inboedel dat mee moet het meeste ingepakt en naar het huis van Bart gebracht (daar kun je nu dus je kont echt niet meer keren).

Zo zag onze huiskamer er aan het begin van de avond uit, inmiddels is heeft er een kaalslag plaatsgevonden en wordt het dus echt behelpen.

Hulp

Gelukkig is er goede hulp. Anouar (de broer van Hanaa), Bart en Marc hebben het met elkaar gedaan. Gelukkig kwam Hanaa ook nog even langs, het gevolg was wel dat er nog wat meer ingepakt moest worden. Maar met slechts beperkte tegenzin is ook dat klusje geklaard. Morgen komt de vervoerder en horen we of het allemaal mee kan en wat het kost. Dan resteert ons nog een week om ons hier te vermaken en vertrekken we.

Daginvulling

Onze rol is op dit moment, gelukkig, beperkt. Daarom konden we met de kleinkinderen (anders lopen we toch maar in de weg) nog één keer naar Sprookjeswonderland (in Enkhuizen).

Een plek waar we de afgelopen paar jaar (voor zover corona dat toe liet) regelmatig zijn geweest. Ze hebben het daar altijd naar hun zin gehad en zijn nu zover dat ze nagenoeg zelfstandig (als opa niet zo voorzichtig was wellicht helemaal zelfstandig) in alle attracties terecht kunnen. Vandaag was het de eerste keer (en waarschijnlijk ook de laatste keer) dat ze in de schommelboot hebben gezeten. Ze vonden het prachtig!

Afscheid nemen

Ik houd er niet zo van, ben meer van het “gewoon vertrekken”. Toch zijn er wat mensen waar we nog iets tegen willen zeggen of waar we nog iets van hebben dat ze wellicht vrolijk stemt. Dus de komende week staat in het teken van een aantal bezoekjes en wellicht nog wat nu niet verwachte dingen (daar houd ik dus helemaal niet van). Over 8 dagen begint het nieuwe leven (het zal wennen zijn).